Mijn gedachten gaan alle kanten op. Het onderwerp 'gelukkig zijn' houdt me erg bezig. Ik denk ervoer, ik lees erover...
Nadenken is misschien wel een groot woord in deze, het is meer mijmeren.
Mijn gedachten dwalen af naar de vraag: 'waar word ik nou echt gelukkig van?' In mijn hoofd vormt zich een lijstje, een opsomming, van dingen die mijn gelukkig maken.
Geluk: wat is dat?
Ik kom tot de conclusie dat geluk en tevredenheid en ongeluk heel dicht bij elkaar liggen. Het klinkt misschien kort door de bocht en toch ervaar ik dat zo.
Ik hoor en zie van alles om me heen dat we met z’n allen streven naar ultiem gelukkig zijn. Tv-programma’s staan vol van competitie: als je de beste bent, ben je gelukkig. Dan heb je het gemaakt. Is dat echt zo? In gedachten kijk ik naar bekende mensen die met hun successen gelukkig zijn. Is geluk maakbaar? En als dat zo is, welke invloed heb jij dan op jouw geluk?
Tegenpolen
Zo langzamerhand lijkt het wel dat we ons geluk afmeten aan wat we hebben, hoe we eruit zien en waar we naar toe op vakantie gaan. Ook geld, onze inkomsten, maken ons gelukkig. Het verlangen naar meer geluk staat hoog in ons vaandel.
We wensen elkaar geluk, we moeten genieten en het moet overal vooral gezellig zijn. Geluk en ongeluk horen bij elkaar. Waar de een gelukkig is, is de ander dat niet. Dat klinkt misschien een beetje negatief, maar ik ben er van overtuigd dat geluk en ongeluk bij elkaar horen. Deze tegenpolen zorgen ervoor dat er een balans is, de yin en yang. Net als licht en donker, jong en oud en dik en dun.
Op de lagere school leren we spelenderwijs tegenstellingen. Die zijn er natuurlijk niet voor niets. De vraag is alleen: durven we nog te zeggen dat we ons ongelukkig voelen? Of hebben we van onze wereld een gelukkige wereld gemaakt, waar geen ruimte meer is voor ongelukkige, bange, verdrietige en boze gevoelens? Een wereld die volmaakt gelukkig is en waar teleurstelling niet meer aan de orde is? Mag je van jezelf deze gevoelens nog hebben?
Het ideaalbeeld
Geluk is het streven naar een ideaalbeeld. Het is een proces. Geluk heeft een zekere vluchtigheid in zich. Het zijn momenten wie we, jij en ik als individu, ervaren. Het is een gevoel. Soms streven we naar geluk en dat kan ons heel ongelukkig maken. Zo erg zelfs dat we de geluksmomenten niet meer zien of er (on)bewust niet meer laten zijn en niet meer ervaren.
De gesprekken die ik met mensen heb, hebben mij laten zien dat geluk in allerlei kleine dingen zit. Het haastige in ons leven zorgt er vaak voor dat we de geluksmomenten zelf over het hoofd zien. Geluksmomenten liggen heel dicht bij je, je voelt ze in je hart.
Ik kan erg gelukkig worden van de vogels die fluiten als ik in het bos loop, het waaien van de wind door mijn haren en een iets wat natte kus van mijn kleinkind op mijn wang. Ook kan ik gelukkig worden van de herinnering aan de hand van mijn opa en oma. Ga eens bij jezelf na waar jij gelukkig van wordt. En voel het, laat het er zijn, recht in je hart.
Grote en kleine geluksmomenten
Er zijn natuurlijk grotere geluksmomenten. Het behalen van je diploma, een succesvolle lezing die je hebt gehouden of het eerste resultaat op de weegschaal na een week hard werken om af te vallen. Een sportdoel behalen, een nieuwe baan of gezonde keuzes maken… Al die overwinningen zijn geluksmomenten. Vaak wordt geluk afgemeten aan het resultaat dat behaald is, maar de weg naar dat resultaat toe wordt o zo vaak anders ervaren.
Je ziet het onderscheid in geluksmomenten. De kleine geluksmomenten vallen je haast toe, die gebeuren heel dicht rondom je heen en ontroeren je vaak. Ze raken je in je hart en ziel.
De grotere geluksmomenten daar lever je inspanning voor. Je hebt een lange weg afgelegd en het vergt voorbereiding en doorzettingsvermogen. Maar alle geluksmomenten hebben iets gemeen: ze maken ons ‘Gewoon Gelukkig’. En ik wens jou en mij onze geluksmomenten. Dat we ze mogen zien, voelen en koesteren in het diepst van ons hart.
